siekierezada (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɕɛ̇cɛrɛˈzada], AS: ėḱerezada], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) neol. książk. ciężka praca przy wyrębie
(1.2) neol. książk. praca siekierą
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z oddali, od zrębu, słychać było siekierezadę, stukanie, pukanie, piłowanie, zgrzytanie pilników o stal i tak dalej[1].
(1.1) (1.2) Wieczorem, po siekierezadzie na zrębie i po siekierezadzie w szopie, gdzie porąbałem resztę kloców, stałem przy piecu w izdebce Babci Oleńki i przetapiałem na patelni smalec ten, co go wczoraj zakupiłem w sklepie[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) siekierezada zaczyna się / odbywa się / następuje / trwa / ustaje • chór siekierezady • szaleńcza siekierezada
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siekiera ż, siekierka ż, siekiernik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. siekiera – literacki neologizm Edwarda Stachury[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 Edward Stachura: Siekierezada albo zima leśnych ludzi.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.