sekvanto (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) następca, osoba podążająca za kimś, wyznawca
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo sekvanto sekvantoj akuzativo sekvanton sekvantojn - przykłady:
- (1.1) Pri homa refratiĝo ankaŭ skribis la sekvantoj de la Majstro[1]. → O ludzkim ponownym zbrataniu się pisali także następcy Mistrza.
- (1.1) Lia celo ja estis klara: forkuri for de la terura sekvanto, kiu, laŭ neniam okazinta sperto, kuris same rapide, se ne pli rapide ol li[2]. → Jego cel był przecież jasny; uciekać przed straszliwą osobą podążającą z tyłu, która, według nigdy nie doznanego przeżycia, biegła tak samo szybko, jeśli nie szybciej niż on.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sekvanto de Jesuo Kristo → wyznawca Jezusa Chrystusa • lia sekvanto Henriko la Dua → jego następca Henryk Drugi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sekvo, sekvantaro
- przym. sekvanta
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.