scjentyzm (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. pogląd filozoficzny uznający jedynie nauki przyrodnicze i eksperymentalne za zdolne do poznania i opisania rzeczywistości; zob. też scjentyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik scjentyzm scjentyzmy dopełniacz scjentyzmu scjentyzmów celownik scjentyzmowi scjentyzmom biernik scjentyzm scjentyzmy narzędnik scjentyzmem scjentyzmami miejscownik scjentyzmie[1] scjentyzmach wołacz scjentyzmie[1] scjentyzmy - przykłady:
- (1.1) Polski myśliciel traktował scjentyzm jako zabobon o wszechmocy poznawczej nauki.
- (1.1) Idea scjentyzmu jako postawy myślowej wyraża się w haśle: „Nauka zamiast religii”[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. scjentologia ż, scjentysta mos, scjentystyczność ż
- przym. scjentystyczny
- przysł. scjentystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. scientia → wiedza
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scientism
- francuski: (1.1) scientisme m
- niemiecki: (1.1) Szientismus m
- włoski: (1.1) scientismo m
- źródła:
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ z Wikipedia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.