sandwicz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) złożona podwójnie kanapka z wędliną i/lub serem[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) żart. osoba obciążona obowiązkiem opiekowania się zarówno własnymi dziećmi, jak i rodzicami w podeszłym wieku
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kanapka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. sandwich[1]
(2.1) ang. sandwich generation; zob. też sandwich generation w Wikipedii[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „sandwicz” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 523.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sandwicz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.