saloniczanin (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Salonik; osoba z tego miasta[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kalojan był bułgarskim carem, który w 1207 r. oblegał z wojskiem Saloniki. Ponoć w nocy przed podjęciem decydującego szturmu zmarł on w tajemniczych okolicznościach. Saloniczanie przypisali to zdarzenie interwencji ich świętego patrona[2].
(1.1) Saloniczanie nazywali go świętym, który kocha ich miasto (Philopolis) i który je ocala (Sosipolis), a jeżeli przysięgli naNaszego Pan Dymitra", to takiej przysięgi nigdy nie łamali[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Saloniki nmos
forma żeńska saloniczanka ż
przym. salonicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 259.
  2. Łemkowie w historii i kulturze Karpat, cz. 2, s. 309, pod redakcją Jerzego Czajkowskiego, Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, 1994.
  3. Tadeusz Sinko, Od Olimpu do Olimpji: wrażenia i rozważania z podróży greckiej, s. 9, Książnica Atlas, 1928.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.