rutenizacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrutɛ̃ɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [rutẽńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) uleganie lub poddawanie kogoś lub czegoś wpływom kultury ukraińskiej i języka ukraińskiego[1]
- (1.2) hist. proces przyswajania języka i kultury ruskiej; zob. też rutenizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik rutenizacja dopełniacz rutenizacji celownik rutenizacji biernik rutenizację narzędnik rutenizacją miejscownik rutenizacji wołacz rutenizacjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) polityka / proces rutenizacji • przeciwstawiać się / poddawać się / ulegać rutenizacji • prowadzić rutenizację
- (1.2) rutenizacja bojarów / feudałów litewskich / Litwy • proces rutenizacji • poddawać się / ulegać rutenizacji
- synonimy:
- (1.1) ukrainizacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wynaradawianie, wynarodowienie; asymilacja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rutenizm m
- czas. rutenizować
- przym. rutenizacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „rutenizacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.