rozlewać (język polski)

ktoś rozlewa (1.2) wino
rzeka rozlewa się (2.2)
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozlać)

(1.1) powodować wydostanie się cieczy poza naczynie
(1.2) lejąc, napełniać kilka naczyń

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. rozlać)

(2.1) o cieczy: wydostawać się poza naczynie
(2.2) o zbiorniku wodnym: występować z brzegów
(2.3) przen. obejmować swoim zasięgiem

czasownik zwrotny niedokonany rozlewać się (dk. rozlać się)

(3.1) lejąc się, rozpływać się po jakiejś powierzchni
(3.2) o zbiorniku wodnym:: występować z brzegów
(3.3) przen. obejmować swoim zasięgiem
odmiana:
(1.1-2, 2.1-3) [1] koniugacja I
(3.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) W budynku studni pracuje z cichym szmerem elektryczny motor, pompy ciągną wodę i rozlewają do kamiennego koryta, skąd ścieka do rowów, rozprowadzających dalej[2].
(2.2) Potężna rzeka szeroko rozlewała swe błękitne wody wśród szarych, groźnie spiętrzonych skał[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lanie n, rozlew m, rozlewisko n, rozlewnia ż, rozlewarka ż, rozlewacz m, rozlewaczka ż, rozlewność ż, rozlewanie n, rozlanie n
czas. olać, rozlać dk.
przym. rozlewny, rozlewczy, rozlewniczy
przysł. rozlewnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rozlewać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Marian Brandys, Śladami Stasia i Nel, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.