rocín (język hiszpański)
rocín (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ro.ˈθin]
- IPA: [ro.ˈsin] (dialekty z utożsamieniem s-z)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) szkapa, wynędzniały koń, chabeta, rosynant
- (1.2) koń (roboczy)[1]
- (1.3) przen. pot. prostak, oślak[1]
- odmiana:
- (1) lp rocín; lm rocínes
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jamelgo, penco, rocinante
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) caballo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- ir de rocín a ruin, venir de rocín a ruin → schodzić na psy
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.