roślinożerność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. sposób odżywiania się organizmów polegający na żywieniu się roślinami
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest roślinożerne; cecha tych, którzy roślinożerni
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) nazwa („roślinne gady”) jest skutkiem zabawnego nieporozumienia ich odkrywcy, który naturalny odlew zębodołów uznał za zęby z tępymi końcami świadczącymi o roślinożerności[1].
składnia:
(1.1) roślinożerność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fitofagia
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cudzożywność
(1.2) cecha
hiponimy:
(1.1) liściożerność, trawożerność, owocożerność
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. roślinożerca m
przym. roślinożerny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. roślinożerny + -ość
uwagi:
(1.1) zobacz też: wszystkożernośćmięsożerność
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) раслінаеднасць ż
  • rosyjski: (1.1) растительноядность ż
  • ukraiński: (1.1) рослиноїдність ż
źródła:
  1. Dzieje życia na Ziemi, Jerzy Dzik, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.