riproĉi (esperanto)
czasownik
- (1.1) zarzucać (coś komuś), ganić, gromić
- odmiana:
- (1.1)
tempo vortformo aktiva participo pasiva participo nuna riproĉas riproĉanta riproĉata pasinta riproĉis riproĉinta riproĉita venonta riproĉos riproĉonta riproĉota kondicionalo riproĉus imperativo riproĉu - przykłady:
- (1.1) Ne riproĉu vian amikon, ĉar vi mem plimulte meritas riproĉon.[1] → Nie gań twojego przyjaciela, bo ty sam bardziej zasługujesz na naganę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. riproĉo
- przym. riproĉa
- związki frazeologiczne:
- azen' al azeno riproĉas malsaĝon • petolu, diboĉu, sed poste sorton ne riproĉu
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Ekzercaro § 22 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.