retning (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ˈrädnenŋ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kierunek
- (1.2) przen. kierunek (sztuki, ideologii)
- odmiana:
- (1) en retning, retningen, retninger, retningerne
- przykłady:
- (1.1) Motorveje har mindst to vognbaner i hver retning. → Autostrady mają co najmniej dwa pasy ruchu w każdym kierunku.
- (1.2) Postmodernismen er en kunstnerisk retning, der stiller spørgsmålstegn ved modernismens grundlæggende principper og idéer. → Postmodernizm to kierunek artystyczny, który kwestionuje podstawowe zasady i idee modernizmu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. rette
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- duń. rette
- uwagi:
- źródła:
retning (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
- (1.1) kierunek
- odmiana:
- (1.1) en retning, retningen, retninger, retningene lub ei retning, retninga, retninger, retningene
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.