reformisto (esperanto)

morfologia:

re•form•ist•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) reformator (zwolennik reform)

(1.2) reformista (zwolennik reformizmu)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	reformisto	reformistoj
akuzativo	reformiston	reformistojn

przykłady:

(1.1) Sed baldaŭ montriĝis, ke tio, kio en la teorio ŝajnis bona, en la praktiko nenion taŭgis, kaj ĉiuj reformistoj kaj malkontentuloj ekkriis, ke la proponitaj reformoj nur malbonigus la lingvon (ĉar al ĉiu plaĉis nur tio, kion li proponis)^[1]. → Lecz wkrótce okazało się, że to co w teorii wydawało się dobre, w praktyce do niczego nie nadawało się i wszyscy reformatorzy i malkontenci zakrzyczeli, że proponowane reformy pogorszyły by tylko język (ponieważ każdemu podoba się tylko to co zaproponował).

(1.1) Reformistoj realigas novaĵojn kiam ili efektivigas reformojn. → Reformatorzy osiągają nowe rzeczy, kiedy przeprowadzają reformy.

(1.2) Kiel reformisto, Roosevelt provas integri la enmigrintojn kaj civilizi la novan kapitalismon^[2]. → Jako reformista, Roosevelt próbuje zintegrować imigrantów i ucywilizować nowy kapitalizm.

składnia:

kolokacje:

(1.1) religia reformisto → reformator religijny • morala reformisto → reformator moralny

(1.2) liberala reformisto → reformista liberalny • sociala reformisto → reformista społeczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reformo, reformado, reformanto, reforminto, reformismo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: