reagent (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛˈaɡɛ̃nt], AS: [reagẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. każda substancja biorąca udział w reakcji chemicznej; zob. też reagent w Wikipedii

(1.2) chem. odczynnik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	reagent	reagenty
dopełniacz	reagenta	reagentów
celownik	reagentowi	reagentom
biernik	reagent	reagenty
narzędnik	reagentem	reagentami
miejscownik	reagencie	reagentach
wołacz	reagencie	reagenty

przykłady:

(1.1) W stanie równowagi chemicznej stężenia reagentów nie zmieniają się w czasie.

(1.2) Reagentów o wysokiej czystości stosuje się w analizie chemicznej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) odczynnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

termin „reagent” obejmuje przeważnie wszystkie substancje biorące udział w reakcji (substraty, produkty pośrednie i produkty końcowe), natomiast ang. reactant określa jedynie substancje, które zużywają się w trakcie reakcji

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reactant; (1.2) reagent

źródła:

reagent (język angielski)

wymowa:

IPA: /ɹi.ˈeɪ.dʒɛnt/

wymowa kanadyjska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) reagent

odmiana:

(1.1) lp reagent; lm reagents

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) chemical reagent

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: