reński (język polski)

cztery reńskie (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Renem, dotyczący Renu^[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) numizm. skrótowo złoty reński; zob. też gulden austro-węgierski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	reński		reńska	reńskie	reńscy	reńskie
dopełniacz	reńskiego		reńskiej	reńskiego	reńskich
celownik	reńskiemu		reńskiej	reńskiemu	reńskim
biernik	reńskiego	reński	reńską	reńskie	reńskich	reńskie
narzędnik	reńskim		reńską	reńskim	reńskimi
miejscownik	reńskim		reńskiej	reńskim	reńskich
wołacz	reński		reńska	reńskie	reńscy	reńskie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	reński	reńskie
dopełniacz	reńskiego	reńskich
celownik	reńskiemu	reńskim
biernik	reńskiego	reńskie
narzędnik	reńskim	reńskimi
miejscownik	reńskim	reńskich
wołacz	reński	reńskie

przykłady:

(1.1) Pili wino reńskie i jedli żółte sery.

(2.1) Zapłacił za wszystko cztery reńskie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wino reńskie

synonimy:

(2.1) floren, gulden; gw. (Śląsk Cieszyński) ryński, ryńszczok

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) moneta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Nadreńczyk mos, Nadrenka ż, Ren m, Nadrenia ż

przym. nadreński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Ren < łac. Rhenus < niem. Rhein

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) рэйнскі
• czeski: (1.1) rýnský
• francuski: (1.1) rhénan
• rosyjski: (1.1) рейнский
• słowacki: (1.1) rýnsky

źródła: