rationalitet (język duński)
- wymowa:
- IPA: [ʁɑɕonaliˈteˀd]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) racjonalność
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rationalisme w, rationalist w, rationering w
- czas. rationere
- przym. rationalistisk, rationel
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rationalitet (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) racjonalność
- odmiana:
- (1.1) en rationalitet, rationaliteten; blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rationalism, rationalisering, rationalist, rationaliserare
- czas. rationalisera
- przym. rationell, rationalistisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.