radomiak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [raˈdɔ̃mʲjak], AS: [radõmʹi ̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. mieszkaniec Radomia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radomiak radomiacy dopełniacz radomiaka radomiaków celownik radomiakowi radomiakom biernik radomiaka radomiaków narzędnik radomiakiem radomiakami miejscownik radomiaku radomiakach wołacz radomiaku radomiacy depr. M. i W. lm: (te) radomiaki[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) radomianin
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Radom m, radomianin m, radomianka ż
- zdrobn. radomiaczek m
- przym. radomski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) w starannej oficjalnej polszczyźnie należy raczej używać formy: radomianin[2]
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „radomiak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „radomianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.