radiotelefon (język polski)
radiotelefon (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rad. techn. aparat umożliwiający prowadzenie rozmów za pomocą fal radiowych; zob. też radiotelefon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radiotelefon radiotelefony dopełniacz radiotelefonu radiotelefonów celownik radiotelefonowi radiotelefonom biernik radiotelefon radiotelefony narzędnik radiotelefonem radiotelefonami miejscownik radiotelefonie radiotelefonach wołacz radiotelefonie radiotelefony - przykłady:
- (1.1) Chyba niemal wszystkie współczesne radiotelefony morskie posiadają pełny zakres kanałów w liczbie 55 (od 1 do 88)[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) radiotelefon morski / stacjonarny / UKF
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. radiotelefonia ż, radiotelefonista mos
- przym. radiotelefoniczny
- przysł. radiotelefonicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. radio + telefon
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) radiotelephone, radio-telephone
- duński: (1.1) radiotelefon w
- francuski: (1.1) radiotéléphone m
- norweski (nynorsk): (1.1) radiotelefon m
- szwedzki: (1.1) radiotelefon w
- węgierski: (1.1) rádiótelefon
- włoski: (1.1) radiotelefono m
- źródła:
- ↑ Jerzy Kuliński, Praktyka bałtycka na małym jachcie (wyd. 1995)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.