pustułka (język polski)

pustułka (1.1)

pustułka (1.2)

wymowa:

IPA: [puˈstuwka], AS: [pustuu̯ka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Falco tinnunculus^[1], barwny, drapieżny ptak eurazjatycki; zob. też pustułka zwyczajna w Wikipedii

(1.2) bot. rodzaj porostów; zob. też Hypogymnia w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pustułka	pustułki
dopełniacz	pustułki	pustułek
celownik	pustułce	pustułkom
biernik	pustułkę	pustułki
narzędnik	pustułką	pustułkami
miejscownik	pustułce	pustułkach
wołacz	pustułko	pustułki

przykłady:

(1.1) W ostatnich latach coraz liczniej pustułki zimują również w Polsce wschodniej^[2].

(1.2) Pustułka pęcherzykowata jest najbardziej rozpowszechnionym porostem listkowatym w Polsce (…)^[3]

składnia:

kolokacje:

(1.1) pustułka zwyczajna

(1.2) pustułka brunatniejąca • pustułka Bittera • pustułka oprószona • pustułka pęcherzykowata • pustułka rurkowata • pustułka rozdęta

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kestrel, kes
• baskijski: (1.1) belatz gorri
• białoruski: (1.1) пустальга ż
• bułgarski: (1.1) керкенез m
• duński: (1.1) tårnfalk w
• esperanto: (1.1) turfalko
• francuski: (1.1) faucon crécerelle m
• hiszpański: (1.1) cernícalo m
• niemiecki: (1.1) Turmfalke m
• nowogrecki: (1.1) βραχοκιρκίνεζο n
• rosyjski: (1.1) пустельга ż
• szwedzki: (1.1) tornfalk w
• węgierski: (1.1) vörös vércse
• włoski: (1.1) gheppio m

źródła: