przytakiwaczka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta nie mająca własnego zdania, przytakująca innym, zwłaszcza tym, od których jest zależna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ja jako działaczka od zawsze przytakiwaczka wszelkim władzom, bo władza ma zawsze rację i w każdym przypadku też, protestuję (z wykrzyknikiem na swoim miejscu), bo Szanowny seksista redaktor wywrotowy i całkiem zasiedziały w męskich pogwarkach – zapomina o ważnej sprawieparytetach[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) potakiwaczka, konformistka, oportunistka, cmokierka
antonimy:
(1.1) nonkonformistka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taka ż, przytakiwacz m, potakiwacz m, potakiwaczka ż, przytaknięcie n, przytakiwanie n, potakiwanie n
czas. przytaknąć dk., przytakiwać ndk., potakiwać ndk.
przysł. tak
partyk. tak
zaim. taki, taka, takowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przytakiwacz + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. , „Wiedza i Myśl. Internetowy Miesięcznik Tyflospołeczny”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.