prztyczek (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpʃtɨʧ̑ɛk], AS: [pštyček], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lekkie uderzenie końcem palca wskazującego, opartego wcześniej o kciuk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jacek przez całą lekcję denerwował kolegę z sąsiedniej ławki prztyczkami w ucho.
(1.1) Gdy się rodzi dziecko, anioł daje mu prztyczka pod nos, żeby nowo narodzony zapomniał wszystko, co jego dusza wiedziała, kiedy unosiła się we Wszechświecie. Od tego rowek pod nosemCiebie czeka mocniejszy prztyczek.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) dać / dawać / robić / zrobić prztyczka (prztyczek) • dostać / dostawać prztyczka (prztyczek) • prztyczek w nos / w ucho / w kark / …
synonimy:
(1.1) prztyk, prztyknięcie, pstryczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prztyknięcie n, prztykanie n
zgrub. prztyk m
czas. prztyknąć, prztykać, wyprztykać
związki frazeologiczne:
dać prztyczka w nosdostać prztyczka w nos
etymologia:
(1.1) zdrobn. od pol. prztyk
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Julian Stryjkowski Sarna, albo rozmowa Szatana z chłopcem, aniołem i Lucyferem, wyd. Czytelnik, Warszawa 1992, ISBN 8307022851, s. 57
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.