przestanek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈstãnɛk], AS: [pšestãnek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: prze•stanek[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. przerwa, zaprzestanie, ustanie czegoś; przerwa, pauza w czymś[2]
- (1.2) przest. miejsce, w którym ktoś lub coś staje, zatrzymuje się itp.[2]
- (1.3) przest. znak przestankowy w pisowni[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przestanek przestanki dopełniacz przestanku przestanków celownik przestankowi przestankom biernik przestanek przestanki narzędnik przestankiem przestankami miejscownik przestanku przestankach wołacz przestanku przestanki - przykłady:
- (1.1) Daje (…) krótkie nauki, jak należy czytać wiersze polskie, zaznaczając w nich mały przestanek i zawieszenie głosu.[2]
- (1.2) Drogę odbywaliśmy szybko, bo na wszystkich głównych przestankach czekały na nas rozstawne konie.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bez przestanku
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przestankowanie n
- czas. przestankować ndk.
- przym. przestankowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „przestanek” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 3 4 5 Hasło „przestanek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.