prymat (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈprɨ̃mat], AS: [prỹmat], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pierwszeństwo, zwierzchność lub przewodzenie w czymś, posiadanie dominującej roli
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik prymat dopełniacz prymatu celownik prymatowi biernik prymat narzędnik prymatem miejscownik prymacie wołacz prymacie - przykłady:
- (1.1) Prymat papieża w Kościele rzymskokatolickim.
- (1.1) Niemcy i Francja rywalizują o prymat w europejskiej polityce.
- (1.1) Walczyć o prymat w pracy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pierwszeństwo, prym, dominacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. prymarny
- rzecz. prymula ż, prymulka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. primatus → pierwszeństwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) primacy, pre-eminence
- litewski: (1.1) primatas m
- łaciński: (1.1) primatus m
- włoski: (1.1) primato m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.