probatio (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) próba
- (1.2) uznanie
- (1.3) dowód, udowodnienie[1]
- odmiana:
- (1) probātiō, probātiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik probātiō probātiōnēs dopełniacz probātiōnis probātiōnum celownik probātiōnī probātiōnibus biernik probātiōnem probātiōnēs ablatyw probātiōne probātiōnibus wołacz probātiō probātiōnēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. probo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. probo + -tio
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 541.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.