predicative (język angielski)

wymowa:
IPA: [priˈdɪkətɪv]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) orzekający[1]
(1.2) gram. orzecznikowy[1]

rzeczownik policzalny

(2.1) gram. orzeczenie[1]
odmiana:
(1.1-2) nie stopniuje się
(2.1) lp predicative; lm predicatives
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) predicate
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. predicate, predicament
czas. predicate
przysł. predicatively
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Hasło „predicate” w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 275.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.