prawoznawczy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpravɔˈznafʧ̑ɨ], AS: [pravoznafčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z prawoznawstwem lub prawoznawcą
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik prawoznawczy prawoznawcza prawoznawcze prawoznawczy prawoznawcze dopełniacz prawoznawczego prawoznawczej prawoznawczego prawoznawczych celownik prawoznawczemu prawoznawczej prawoznawczemu prawoznawczym biernik prawoznawczego prawoznawczy prawoznawczą prawoznawcze prawoznawczych prawoznawcze narzędnik prawoznawczym prawoznawczą prawoznawczym prawoznawczymi miejscownik prawoznawczym prawoznawczej prawoznawczym prawoznawczych wołacz prawoznawczy prawoznawcza prawoznawcze prawoznawczy prawoznawcze nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Lekcje będą rozszerzone o elementy medioznawcze i prawoznawcze[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sympozjum prawoznawcze
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prawoznawstwo n, prawoznawca ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) jurisprudential
- białoruski: (1.1) правазнаўчы
- francuski: (1.1) jurisprudentiel
- rosyjski: (1.1) правоведческий
- źródła:
- ↑ Magdalena Nowacka, Dziennik Zachodni, 07/05/2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.