posiadaczka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpɔɕaˈdaʧ̑ka], AS: [pośadačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która coś ma, posiada
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. posiadacz m, posiadanie n, posiadłość ż
czas. posiadać
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) forma żeńska od pol. posiadacz
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: posiadacz
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.