polistyren (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔlʲiˈstɨrɛ̃n], AS: [polʹistyrẽn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. polimer z grupy poliolefin otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu; zob. też polistyren w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polistyren polistyreny dopełniacz polistyrenu polistyrenów celownik polistyrenowi polistyrenom biernik polistyren polistyreny narzędnik polistyrenem polistyrenami miejscownik polistyrenie polistyrenach wołacz polistyrenie polistyreny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. polistyrenowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) polystyrene
- arabski: (1.1) متعدد الستيرين
- baskijski: (1.1) poliestireno
- bułgarski: (1.1) полистирен m, полистирол m
- francuski: (1.1) polystyrène
- hiszpański: (1.1) poliestireno m
- japoński: (1.1) ポリスチレン
- słowacki: (1.1) polystyrén m
- włoski: (1.1) polistirene
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.