podrotmistrz (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. wojsk. stopień wojskowy oficera kawalerii w Korpusie Polskim w Rosji w latach 1917-1918; zob. też podrotmistrz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podrotmistrz podrotmistrzowie dopełniacz podrotmistrza podrotmistrzów celownik podrotmistrzowi podrotmistrzom biernik podrotmistrza podrotmistrzów narzędnik podrotmistrzem podrotmistrzami miejscownik podrotmistrzu podrotmistrzach wołacz podrotmistrzu podrotmistrzowie depr. M. i W. lm: (te) podrotmistrze - przykłady:
- (1.1) Odpowiednikiem podrotmistrza w artylerii konnej był podkapitan.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rotmistrz mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pod- + rotmistrz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) підротмістр m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.