plunąć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. pluć)

(1.1) wyrzucić z ust ślinę bądź coś, co się tam znajduje
(1.2) zlekceważyć albo pogardzić
(1.3) wyrzucić z siebie grad lub strumień czegoś (np. ognia)
odmiana:
(1.1-3) koniugacja Vb
przykłady:
(1.3) Lufa plunęła ogniem, pół ściany pod postacią pyłu i płatów tynku posypało się na Kiernackiego[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) splunąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pljunǫti
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-3) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pluć
źródła:
  1. Artur Baniewicz, Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.