plenilunium (język łaciński)
plenilunium (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) astr. pełnia księżyca[1]
- odmiana:
- (1.1) pleniluni|um, plēnilūniī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plēnilūnium plēnilūnia dopełniacz plēnilūniī plēnilūniōrum celownik plēnilūniō plēnilūniīs biernik plēnilūnium plēnilūnia ablatyw plēnilūniō plēnilūniīs wołacz plēnilūnium plēnilūnia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. plenus + luna + -ium; źródłosłów dla ang. plenilune, hiszp. plenilunio, katal. pleniluni, port. plenilúnio, wł. plenilunio
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 513.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.