piszanin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲiˈʃãɲĩn], AS: [pʹišãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Pisza[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Pisza, urodzona w Piszu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piszanin piszanie dopełniacz piszanina piszan celownik piszaninowi piszanom biernik piszanina piszan narzędnik piszaninem piszanami miejscownik piszaninie piszanach wołacz piszaninie piszanie depr. M. i W. lm: (te) piszany[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany piszanin • szanowni / drodzy piszanie!
- (1.2) rodowity piszanin • piszanin z krwi i kości / od urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pisz m
- forma żeńska piszanka ż
- przym. piski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „piszanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.