pignolo (język włoski)
pignoli (2.1)
- wymowa:
- IPA: /piɲˈɲɔ.lo/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: pi•gno•lo
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) drobiazgowy
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) spoż. orzeszek piniowy[1]
- (2.2) przen. pedant, skrupulant
- odmiana:
- (1) lp pignolo m, pignola ż; lm pignoli m, pignole ż
- (2) lp pignolo; lm pignoli
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cavilloso, certosino, fiscale, pedante, pedantesco
- (2.1) pinolo; tosk. pinocchio
- (2.2) calia, pedante, perfezionista; iron. precisino; pogard. ragioniere; war. rzad. pignuolo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pigna ż
- zdrobn. pignoletto m
- forma żeńska pignola ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. pigna + -olo[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.
- ↑ Hasło „pignolo” w: treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.