pigna (język włoski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpiɲ.ɲa]
- podział przy przenoszeniu wyrazu: pi•gna
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. szyszka sosnowa
- (1.2) rzad. kiść winogron
- (1.3) stosik, kupka
- (1.4) archit. szczyt, fronton[1]
- odmiana:
- (1) lp pigna; lm pigne
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tosk. pina
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cono
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pignolo m, pignatta ż
- przym. pignolo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. pinea < łac. pineus → sosnowy[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.
- ↑ Hasło „pina” w: treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.