pies do towarzystwa (język polski)
pies do towarzystwa (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲjɛz ˌdɔ‿tɔvaˈʒɨstfa], AS: [pʹi ̯ez do‿tovažystfa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udźw. międzywyr.• zestr. akc.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) najczęściej mały pies o łagodnym charakterze trzymany jako pupil, towarzysz człowieka
- odmiana:
- (1.1) zob. pies, reszta nieodmienna (związek rządu)
- przykłady:
- (1.1) Psy do towarzystwa są najczęściej bardzo łagodnymi, wesołymi pieskami, lubiącymi towarzystwo ludzi. Wiele z nich ma bardzo niewielkie rozmiary i traktowane są jak żywe maskotki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pies ozdobny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. pies towarzyszący
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) companion dog
- duński: (1.1) selskabshund w
- francuski: (1.1) chien de compagnie m
- niderlandzki: (1.1) gezelschapshond
- niemiecki: (1.1) Begleithund m
- norweski (bokmål): (1.1) selskapshund
- portugalski: (1.1) cão de companhia m
- szwedzki: (1.1) sällskapshund w
- włoski: (1.1) cane da compagnia m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.