pięściak (język polski)

pięściak (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈpʲjɛ̃w̃ɕʨ̑ak], AS: [pʹi ̯ũ̯śćak], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archeol. paleolityczne narzędzie przeważnie z krzemienia lub twardej skały mające kształt migdałowaty, sercowaty lub owalny; zob. też pięściak w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pierwsze pięściaki abwilskie charakteryzowały się przypadkową formą i brakiem wyraźnej krawędzi tnącej.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tłuk pięściowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pięść ż, piąstka ż, pięściarz mos, pięściarstwo n, piącha ż, piąstkowanie n
zdrobn. pięściaczek mrz
czas. piąstkować ndk.
przym. pięściowy, pięściarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pięść + -ak
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) biface
  • hiszpański: (1.1) bifaz m
  • niemiecki: (1.1) Faustkeil m
  • włoski: (1.1) bifacciale m, amigdala ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.