pener (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) gw. (Poznań)[1] menel, lump, żul, kloszard
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pener penerzy dopełniacz penera penerów celownik penerowi penerom biernik penera penerów narzędnik penerem penerami miejscownik penerze penerach wołacz penerze penerzy depr. M. i W. lm: (te) penery - przykłady:
- (1.1) Może to porządny klient, a może jakiś pener[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) menel, lump, żul, kloszard
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. penera
- przym. penerski
- czas. penerzyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Penner → pot. bezdomny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „pener” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.