pawijczyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Pawii, osoba rodem z Pawii[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pawijczyk pawijczycy dopełniacz pawijczyka pawijczyków celownik pawijczykowi pawijczykom biernik pawijczyka pawijczyków narzędnik pawijczykiem pawijczykami miejscownik pawijczyku pawijczykach wołacz pawijczyku pawijczycy - przykłady:
- (1.1) Zbiór ten ułożony jest systematycznie, czyli w porządku rzeczowym według powszechnie przyjętego systemu Bernarda Pawijczyka z końca XII w., rozpowszechnionego, przez prawo Dekretaliów Grzegorza IX z r. 1234 a polegającego na podziale na 5 ksiąg zatytułowanych: «iude», «iudicium», «clerus», «conubia», «crimen»[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pawia ż
- forma żeńska pawijka ż
- przym. pawijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.