paprotnik (język polski)
paprotnik (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) syst. bot. Polystichum Roth[1], rodzaj roślin należący do rodziny nerecznicowatych; zob. też paprotnik w Wikipedii
- (1.2) bot. wieloletnia bylina z pierzastymi liśćmi, występująca w strefie umiarkowanej i subarktycznej półkuli północnej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paprotnik paprotniki dopełniacz paprotnika paprotników celownik paprotnikowi paprotnikom biernik paprotnik paprotniki narzędnik paprotnikiem paprotnikami miejscownik paprotniku paprotnikach wołacz paprotniku paprotniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) paprotnik Brauna • paprotnik kolczysty • paprotnik ostry • paprotnik sierpowaty • paprotnik szczecinkozębny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) takson
- (1.2) roślina
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paproć ż, paprotka ż, paprotniki lm nmos
- przym. paprociowaty, paprociowy, paprotkowy, paprotnikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. paproć + -nik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- fiński: (1.2) saniainen
- źródła:
- ↑
Hasło „Polystichum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.