panczena (język polski)
panczeny (1.1)
- wymowa:
- IPA: [pãn͇ˈʧ̑ɛ̃na], AS: [pãṇčẽna], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sport. łyżwa o długim, cienkim ostrzu, przeznaczona do jazdy szybkiej na lodzie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik panczena panczeny dopełniacz panczeny panczen[1] celownik panczenie panczenom biernik panczenę panczeny narzędnik panczeną panczenami miejscownik panczenie panczenach wołacz panczeno panczeny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. wyścigówka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. panczenista m, panczenistka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Pochodzenie nazwy jest niejasne. Wśród najczęściej wymienianych koncepcji etymologicznych są nazwiska dwóch rosyjskich łyżwiarzy – Panczina i Aleksandra Panszyna – oraz domniemanego konstruktora specjalnych łyżew, Michaiła Panczenowa[2].
- uwagi:
- (1.1) zwykle w lm
- (1.1) zobacz też: figurówka • hokejówka • panczena
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „panczena” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Bogusław Nowowiejski, Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria językoznawcza”, t. 19 (39), z. 2, s. 26.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.