panarabski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpãnaˈrapsʲci], AS: [pãnarapsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z panarabizmem, głoszący zjednoczenie ludów arabskich
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik panarabski panarabska panarabskie panarabscy panarabskie dopełniacz panarabskiego panarabskiej panarabskiego panarabskich celownik panarabskiemu panarabskiej panarabskiemu panarabskim biernik panarabskiego panarabski panarabską panarabskie panarabskich panarabskie narzędnik panarabskim panarabską panarabskim panarabskimi miejscownik panarabskim panarabskiej panarabskim panarabskich wołacz panarabski panarabska panarabskie panarabscy panarabskie - przykłady:
- (1.1) W 1958 roku wojskowi obalili monarchię, a w 1968 roku władzę przejęła panarabska partia Baas[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. panarabizm m, Arabia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) panarabisk
- francuski: (1.1) panarabe
- hiszpański: (1.1) panárabe
- nowogrecki: (1.1) παναραβικός
- szwedzki: (1.1) panarabisk
- ukraiński: (1.1) панарабський
- źródła:
- ↑ Jacek JACHIMECKI, Irak - Kraj i ludzie, „Gazeta Krakowska”, 21/03/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.