pánbůh (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) Pan Bóg
- (1.2) przen. bóg (człowiek bezkrytycznie uwielbiany)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik pánbůh dopełniacz pánaboha celownik pánubohu biernik pánaboha wołacz panebože miejscownik pánubohu narzędnik pánembohem - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- wykrz. panebože
- związki frazeologiczne:
- člověk míní, pánbůh mění • dívat se pánubohu do oken • jak ho pánbůh stvořil • kdyby pánbůh dal a byl už pokoj • koho Pánbůh miluje, toho křížkem navštěvuje • komu pánbůh, tomu všichni svatí • koukat pánubohu do oken • mít od pánaboha • pánbůh dal, pánbůh vzal • pokoušet pánaboha • sejdeme se, dá-li pánbůh, za rok • to je u pánaboha • zaplať pánbůh
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.