owernijski (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Owernią, dotyczący Owernii[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Właściciel firmy miał lekki owernijski akcent, ale ważniejszy był ton jego głosu, sprawiający wrażenie, że zwraca się do rozmówcy z czubka jednego z wulkanów tego regionu[2].
(1.1) Stała rekrutacja nowych członków w Europie i lawinowy nieomal wzrost ilości dóbr zakonnych nadawanych joannitom na terenie całego kontynentu spowodowały konieczność podziału rycerzy na grupy narodowościowo-terytorialne, zwane późniejjęzykami”. Powstało ich osiem: prowansalski, owernijski, francuski, włoski, aragońsko-kataloński i wyodrębniony z niego później kastylijsko-portugalski, a także niemiecki i angielski[3].
(1.1) Ze wszystkich opinii miarkując, nie przestawała być damą, w salonie naśladującą (i jak!) swadę jakiejś swej znajomej farmerki, jakiejś prostej kobiety, uczciwej rzetelnej rubachy owernijskiej czy burgundzkiej[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) owerniacki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Owernianka ż, Owerniak mos, Owernia ż, owerniacki mrz
przym. owerniacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Auvergnese
  • francuski: (1.1) auvergnat
  • hiszpański: (1.1) auvernés
  • kataloński: (1.1) alvernès
źródła:
  1. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 221.
  2. Jean-Christophe Grangé, Kongo requiem, Wydawnictwo Sonia Draga, 2017.
  3. Tadeusz Wojciech Lange, Szpitalnicy, joannici, kawalerowie maltańscy, s. 17, Dom Wydawniczy Bellona, 1999.
  4. Adam Grzymała-Siedlecki, Świat aktorski moich czasów, s. 331, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.