otroctví (język czeski)
- wymowa:
- IPA: [ɔtrɔtstviː]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) niewolnictwo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik otroctví otroctví dopełniacz otroctví otroctví celownik otroctví otroctvím biernik otroctví otroctví wołacz otroctví otroctví miejscownik otroctví otroctvích narzędnik otroctvím otroctvími - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nevolnictví, poroba
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. otrokářství n, otrok, otrokyně, otrokář
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.