ostendczyk (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Ostendy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ostendczyk wskoczył bez namysłu w wodę, ale rychło już dał znak, aby go wyciągnięto[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ostenda ż
forma żeńska ostendka ż
przym. ostendzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • francuski: (1.1) Ostendais m
źródła:
  1. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 220.
  2. Franz Hoffmann, Nad brzegami złotodajnej rzeki. nakł. i dr. W. Kulerski (Gazeta Grudziądzka), Grudziądz 1924.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.