ortu (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bizk. warzywnik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) baratze
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ortuari
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ortu (język korsykański)

wymowa:
IPA: /ˈɔr.tu/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogród
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ghjardinu, fraula
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. hortus
uwagi:
źródła:

ortu (język sycylijski)

wymowa:
IPA: /ˈɔɾ.t̪u/
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogród
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) floretta, jardinu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. hortus
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.