orleańczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔrlɛˈãj̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [orleãĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Orleanu (miasta)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orleańczyk orleańczycy dopełniacz orleańczyka orleańczyków celownik orleańczykowi orleańczykom biernik orleańczyka orleańczyków narzędnik orleańczykiem orleańczykami miejscownik orleańczyku orleańczykach wołacz orleańczyku orleańczycy depr. M. i W. lm: (te) orleańczyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Orlean mrz
- forma żeńska orleanka ż
- przym. orleański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Orléanais m
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 218.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.