orędowniczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔrɛ̃ndɔvʲˈɲiʧ̑ka], AS: [orẽndovʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: orędownik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orędownik, orędownictwo
- czas. orędować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: orędownik
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.