oráč (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) oracz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oráč oráči / oráčové dopełniacz oráče oráčů celownik oráči / oráčovi oráčům biernik oráče oráče wołacz oráči oráči / oráčové miejscownik oráči / oráčovi oráčích narzędnik oráčem oráči - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. orat
- przym. orný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
oráč (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) oracz[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ornica ż, oráčina ż, oračka ż
- czas. orať ndk., orávať ndk., zorať dk., poorať dk.
- przym. ornicový, orný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „oráč” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.