omezení (język czeski)
- wymowa:
- IPA: [omezeɲiː]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ograniczenie, limit
- (1.2) obniżenie, redukcja
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik omezení omezení dopełniacz omezení omezení celownik omezení omezením biernik omezení omezení wołacz omezení omezení miejscownik omezení omezeních narzędnik omezením omezeními - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) výškové omezení
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. omezit + -ení
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.