odtruwacz (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rzad. coś zobojętniającego działanie trucizn w organizmie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odtruwacz odtruwacze dopełniacz odtruwacza odtruwaczy celownik odtruwaczowi odtruwaczom biernik odtruwacz odtruwacze narzędnik odtruwaczem odtruwaczami miejscownik odtruwaczu odtruwaczach wołacz odtruwaczu odtruwacze - przykłady:
- (1.1) Wątroba jest niezwykle ważnym narządem w organizmie człowieka. [...] Tak naprawdę to największy odtruwacz naszego organizmu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odtrutka ż
- czas. odtruć dk., odtruwać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. odtruwać + -acz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wątroba — strażnik organizmu, „Dziennik Zachodni”, 2006-10-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.